بدترين متغيري كه در سال‌هاي اخير وارد اين معادله شده و اثرات آن در آينده ديده خواهد شد، نابرابري آموزشي است.
آموزش عامل مهم در ارتقاي اجتماعي فرد است.
هر چه دسترسي به آن به ويژه در مقطع آموزش عمومي و متوسطه بهتر و بيشتر باشد، شانس اينكه افراد و فرزندان طبقات پايين‌تر واجد جايگاه‌هاي اجتماعي و اقتصادي بالاتري شوند، بيشتر است.
نتايج حاصل از خروجي دبيرستان‌ها، برحسب معدل آنان و پذيرش در دانشگاه‌ها برحسب نوع مدرسه، منطقه سكونت و… نشان مي‌دهد كه ما با تشديد نابرابري‌هاي منطقه‌اي و طبقاتي مواجه هستيم.
اين مساله امكان رشد اقتصادي را در آينده نيز تخريب مي‌كند و دهه‌ها طول مي‌كشد تا بازسازي و درست شود.
متأسفانه هنوز در حوزه سياست‌گذاري اقتصادي با هدف حذف رانت‌هاي اقتصادي و افزايش سهم نيروي كار از ارزش افزوده، ايده روشني ديده نمي‌شود.
همچنان كه وزير جديد آموزش و پرورش نيز علامت روشني براي بهبود نابرابري آموزشي از خود نشان نداده است، .
گرچه آقاي پزشكيان به درستي درباره آموزش و بهداشت تأكيدات زيادي كرده‌اند، ولي وزارت آموزش و پرورش همچنان درگير مقنعه دختربچه‌ها حتي در كلاس است .
اين نشان مي‌دهد كه هيچ فرصتي براي فكر كردن به مساله آموزش پيدا نكرده‌اند.
