بر اساس داده‌های جدید، شاخص ادراک فساد در منطقه نشان می‌دهد که ایران با نمره ۲۳ در میان ۱۱ کشور منطقه، وضعیت نسبتاً نامطلوبی دارد.
به گزارش بنکر (Banker)، شاخص ادراک فساد، که از صفر (بسیار فاسد) تا ۱۰۰ (بسیار پاک) اندازه‌گیری می‌شود، تصویری از نظرات کارشناسان و فعالان اقتصادی نسبت به شفافیت و فساد در کشورها ارائه می‌دهد.
نتایج میان ۱۱ کشور منطقه متفاوت است. ایران با شاخص ۲۳ در رتبه‌ای قرار گرفته که نشان‌دهنده وضعیت نسبتاً نامطلوب ادراک فساد در کشور است.
در حالی که همسایگانش، افغانستان و ترکمنستان، با شاخص ۱۷، پایین‌ترین رتبه را کسب کرده‌اند.
این نمرات نشان می‌دهد که در این کشورها ادراک فساد بسیار منفی است و نیاز به اصلاحات اساسی در حوزه شفافیت و پاسخگویی وجود دارد.
در همین راستا، آذربایجان با شاخص ۲۲ اندکی پایین‌تر از ایران قرار دارد، در حالی که پاکستان با نمره ۲۷ عملکردی کمی بهتر از ایران را به ثبت رسانده است.
عراق نیز با شاخص ۲۶ در رده‌ای نزدیک به ایران قرار دارد که نشان می‌دهد شرایط در این کشور نسبتاً مشابه ایران است.
بهبود وضعیت ترکیه
طبق گزارش اکوایران، ترکیه با شاخص ۳۴، نشانی از بهبود نسبی در حوزه شفافیت ارائه می‌دهد.
در بخش کشورهای جنوب قاره اروپا و قفقاز، ارمنستان با شاخص ۴۷ و کویت با شاخص ۴۶ به ترتیب در رتبه‌های بالاتری قرار گرفته‌اند که بیانگر ادراک مثبت‌تری نسبت به سطح فساد در این کشورهاست.
وضعیت خوب عربستان و امارات
به ویژه در میان کشورهای خاورمیانه، عربستان سعودی و امارات متحده عربی با شاخص‌های ۵۹ و ۶۸ به ترتیب، بهترین نتایج را کسب کرده‌اند.
این ارقام نشان می‌دهد که در این کشورها تلاش‌های قابل توجهی برای بهبود شفافیت و مبارزه با فساد انجام شده است.
دلایل اختلاف شاخص در منطقه
بررسی این ارقام نشان می‌دهد که اختلاف قابل‌توجهی در ادراک فساد میان کشورهای مختلف وجود دارد.
این تفاوت‌ها می‌تواند ناشی از ویژگی‌های ساختاری، سیاست‌های مدیریتی و سطح مشارکت مردم در نظارت بر عملکرد دولت باشد.
کارشناسان معتقدند که شاخص ادراک فساد، اگرچه تنها بخشی از تصویر کلی فساد را ارائه می‌دهد، اما می‌تواند راهگشای تدوین سیاست‌های اصلاحی و نظارت بر عملکرد دولت‌ها در راستای افزایش شفافیت باشد.
در نهایت، با وجود اینکه برخی کشورها همچون امارات و عربستان سعودی رتبه‌های برتری در این شاخص کسب کرده‌اند، اختلاف‌ها نشان می‌دهد که چالش‌های مربوط به فساد و شفافیت در هر کشور ویژگی‌های منحصر به فردی دارد.
این داده‌ها دعوتی برای بازنگری و بهبود روش‌های نظارتی و اجرایی در سطح ملی و منطقه‌ای به منظور ارتقای سطح شفافیت و اعتماد عمومی است.
